摘要：در دهۀ اخیر پژوهشگران زیادی به مکانیسم های درگیر در خبرگی توجه کرده‌اند. آن‌ها به‌دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه‌رو می‌شوند و بر محدودیت‌ها غلبه می‌کنند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسة رفتارهای جست‌وجوی بینایی بسکتبالیست‌های ماهر و مبتدی تحت‌تأثیر محدودیت‌های زمانی انجام شد. شرکت‌کنندگان 24 بسکتبالیست دختر ماهر و مبتدی با دامنة سنی 19 تا 26 سال (میانگین = 5/22) بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. تکلیف مدنظر در این پژوهش، تحت تاثیر شرایط محدودیت زمانی صفر درصد، 25 درصد و 50 درصد اجرا شد. تکلیف شامل 10 شوت یکدست بسکتبال در هریک از شرایط محدودیت زمانی بود. رفتارهای جست‌وجوی بینایی (تعداد و مدت تثبیت‌ها) با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شد و برای تحلیل نتایج از تحلیل واریانس (دو گروه در سه نوع آزمون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعداد تثبیت ها(F(1,22)=5.75, P=0.02) و مدت تثبیت‌ها (F(1,22)=11.02, P=0.003)در افراد ماهر و مبتدی با و بدون محدودیت زمانی تفاوت معناداری وجود داشت. براساس نتایج این پژوهش، رفتارهای جست‌وجوی بینایی می‌توانند یکی از عوامل متمایزکننده در افراد با سطوح مهارتی متفاوت باشد که توجه به آن‌ها می‌تواند به افزایش خبرگی در ورزش کمک کند.
