摘要：گردشگری کشاورزی یکی از اشکال گردشگری روستایی است که در گروه گردشگری خاص یا جایگزین قرار می‌گیرد. امروزه گردشگری کشاورزی در جهان به‌عنوان راهبردی برای بهبود اوضاع اقتصادی، اجتماعی و زیستی روستاها تلقی می‌گردد. این پژوهش با هدف سنجش ظرفیت محیط روستاهای شهرستان ماسال برای توسعه گردشگری کشاورزی با تکیه بر 6 شاخص؛ چشم‌انداز جاذبه‌های طبیعی، چشم‌انداز جاذبه‌های انسان‌ساخت، ظرفیت گردشگرپذیری، امکانات اقامتی و تفریحی، امکانات و خدمات زیرساخت، آثار تاریخی - فرهنگی، تلاش می‌کند تا وضعیت کلی روستاهای شهرستان ماسال را ازنظر امکان شکل‌گیری و توسعه گردشگری کشاورزی در آن‌ها ارزیابی نموده و مستعدترین نواحی را مشخص نماید. جامعه آماری شامل تمام نقاط روستایی شهرستان ماسال است. شهرستان ماسال دارای 108 نقطه روستایی بوده که بر اساس نمونه‌گیری در مطالعات توصیفی، 20 درصد روستاها، یعنی 20 روستا با توجه به موقعیت قرارگیری نسبت به شاخص ارتفاع - توپوگرافی (جلگه‌ای، کوهپایه‌ای و کوهستانی) به‌عنوان نمونه مشخص شده‌اند. این پژوهش، کاربردی و دارای رویکرد کمی است و برای تحلیل داده‌ها از مدل‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه (MADM) با روش‌های غیرجبرانی DEMATEL, ANP به‌صورت ترکیبی و با عنوان ANP-DEMATEL و نرم‌افزار MATLAB استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که مناطق روستایی شهرستان ماسال از ظرفیت خوبی برای توسعه گردشگری کشاورزی برخوردار هستند و این امر در نواحی کوهپایه‌ای و جلگه‌ای با شدت بیشتر و در نواحی کوهستانی با توجه به کمبود امکانات و نبود سکونت دائمی با شدت کمتری جریان دارد.
关键词：ظرفیت سنجی;گردشگری کشاورزی;گردشگری مزرعه DEMATEL; شهرستان ماسال
