期刊名称：International Journal of Sport, Exercise and Training Sciences
电子版ISSN：2149-8229
出版年度：2017
卷号：3
语种：English
出版社：Balikesir University
摘要：Üniversite yaşamı bireylerin yaşamında önemli değişimlerin yaşandığı bir dönemdir. Üniversite eğitimi mesleki eğitimin yanı sıra kişilik gelişiminde,bireysel yaşamda ve sağlık davranışlarında da değişimlere neden olmaktadır. Bu değişim özellikle sağlık alanındaki tutum ve davranışlar yönünden önemlidir;çünkü öğrencinin sağlık ile ilgili tutum ve davranışları bireysel olarak kendisini,şimdiki ve gelecekteki yaşamında ailesini ve toplumu etkilemektedir. Toplumların sağlık düzeyi,toplumda sağlıklı bireylerin çoğunlukta olması ile ölçülür(İlhan,2010). Amaç: Bu araştırmanın amacı KYK’da kalan kız öğrencilerin sağlıklı yaşam alışkanlıklarını öğrenim gördükleri fakültelere göre karşılaştırmaktır. METOT: Bu araştırma tarama metoduyla yapılmıştır. Bu araştırma Kredi yurtlar kurumunda (KYK) kalan kız öğrencilerin sağlıklı yaşam alışkanlıklarını öğrenim gördükleri fakültelere göre karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Ankara bölgesi Mehmet Akif Ersoy kız öğrenci yurdunda kalan 1500 öğrenciden 284’ü gönüllü olarak katılmıştır. Ölçeği doldurmayı kabul eden öğrencilere öncelikle araştırmanın amacı ve kapsamı hakkında bilgi verilmiştir. Araştırmanın verileri sosyo-demografik veri formu ve 52 maddeden oluşan “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma verileri,“Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği ”ile toplanmıştır. Ölçek,Walker ve ark. (1987) tarafından geliştirilmiş,1996 yılında tekrar revize edilmiştir (Walker ve ark.,1996). Sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçeği 2008 yılında Bahar ve arkadaşları tarafından geçerlilik ve güvenirlilik çalışması yapılarak Türkçeye uyarlanmıştır(Bahar 2008). Sosyo-demografik verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzde analizi yapılmıştır. Boy,Vücut ağırlığı ve beden kitle indeksinin aritmetik ortalama ve standart sapması alınmıştır. Fakültelere göre karşılaştırmalar Tek yönlü varyans analizi ANOVA ile yapılmıştır. Anova sonucunda çıkan farklılıkların hangi gruptan kaynaklandığını tespit etmek amacıyla Tukey HSD testi uygulanmıştır. Ayrıca korelasyon analizi yapılmıştır. SONUÇ: Araştırmaya katılan 284 kadın katılımcının boy ortalamaları 1,63±0,05 olarak,vücut ağırlığı ortalamaları 57,18±7,19 olarak ve Beden kitle indeksi (BKI) ortalamaları 21,31±2,51 olarak tespit edilmiştir. Öğrencilerin sağlık sorumluluğu değerleri arasında p<0,01 düzeyinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Öğrencilerin Fiziksel aktivite değerleri arasında p<0,01 düzeyinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Öğrencilerin beslenme düzeyleri arasında p>0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunamamıştır. Öğrencilerin manevi gelişim değerleri arasında <0,01 düzeyinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Öğrencilerin kişilerarası ilişkiler değerleri arasında <0,01 düzeyinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Öğrencilerin stres yönetimi değerleri arasında <0,01 düzeyinde anlamlı farklılık belirlenmiştir. Öğrencilerin Sağlıklı yaşam alışkanlıkları toplam puanları arasında <0,01 düzeyinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları (SBYD) ölçeğinin alt grupları değerlendirildiğinde sağlığın geliştirilmesine katkıda bulunan davranışlar içerisinde manevi gelişim 27,10±3,70 olarak,kişilerarası ilişkiler 26,50±3,95 olarak,beslenme 20,59±4,12 olarak,stres yönetimi 20,07±3,45 olarak,sağlık sorumluluğu 19,68±4,31 olarak ve fiziksel aktivite 16,11±4,48 olarak tespit edilmiştir. TARTIŞMA: Araştırmamızda Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ölçeğinin alt grupları değerlendirildiğinde sağlığın geliştirilmesine katkıda bulunan davranışlar içerisinde en yüksek ortalamaların sırasıyla manevi gelişim,kişilerarası ilişkiler,beslenme,stres yönetimi,sağlık sorumluluğu ve fiziksel aktivite boyutlarına ait olduğu görülmektedir. Dikkat edildiği gibi en düşük puan fiziksel aktivite alışkınlığına aittir. Benzer çalışmalarda da en yüksek ortalamaların elde edildiği gruplar değişmemektedir. Özkan ve Yılmaz’ın 2008,Cihangiroğlu 2011 yılında yapmış oldukları çalışmalarda fiziksel aktivite toplam puanını diğer alt faktörlere oranla daha düşük bulmuşlardır(Özkan,2008;Cihangiroğlu,2011).
