摘要：سابقة افتادن یا نبود تعادل ممکن است موجب ترس از سقوط شود که این امر میتواند به اجتناب از انجام‌دادن فعالیت‌ها توسط فرد منجر شود. درنهایت این اجتناب از فعالیت میتواند چرخ های معیوب از شرطی زدایی و افتادن های مکرر ایجاد کند؛ براین اساس، مطالعة حاضر با هدف تعیین ویژگی های روان‌سنجی نسخة فارسی پرسشنامة «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» در سالمندان شهر شیراز انجام شد. در این پژوهش، 532 سالمند با میانگین سنی 77/6 ± 25/69 با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب و مطالعه شدند. برای بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، به منظور بررسی روایی افتراقی از مقایسة بین دو گروه با و بدون سابقة افتادن، برای بررسی روایی همگرا ارتباط بین پرسشنامة «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» با مقیاس های «اعتماد به تعادل فعالیت های خاص»، «خودکارآمدی افتادن» و «آزمون زمان بلندشدن و رفتن» مطالعه شد. پایایی پرسشنامه نیز از روش پایایی بازآزمایی و تعیین همسانی درونی به‌دست آمد. براساس نتایج این پژوهش، روایی و پایایی پرسشنامة «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» در بین سالمندان شهر شیراز تأیید شد. علاوه‌براین، یافته‌های پژوهش این نظریه را تأیید می‌کنند که پرسشنامة «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» رفتار اجتنابی را به‌جای اطمینان به حفظ تعادل، خودکارآمدی یا ترس می‌سنجد. در حال حاضر، هیچ ابزار ارزیابی دیگری وجود ندارد که پسایندهای اختلال در تعادل و افتادن را به‌صورت مفید و عملی در فضای بالینی بررسی و ارزیابی کند.
关键词：ترس از افتادن;رفتارهای اجتنابی;مقیاس;روایی;پایایی
