摘要：In the basic theories of first language acquisition that attempt to explain how infants learn their primary languages children are treated sometimes as a ‘black box’, at times as a ‘universal grammarian” free from everything, and at times almost as a ‘processor’, and they are seen as objects in a laboratory where emotional factors are ignored. This article is the outcome of a thorough survey of literature and primarily it aims to present the most widely accepted language acquisition theories, and, in addition, to examine as to what extent they contain factors of affect and emotion. Apart from that, our study aims to find out whether or not the classical and popular theories of language acquisition have empirical or theoretical answers as to the effect variables like joy, happiness, worry, anxiety, introversion, aggression or loneliness have on linguistic development. In the centre of the research are the most widely accepted first-language acquisition theories. In this article, behaviorist (Burrhus F. Skinner), nativist (Noam Chomsky), interactionist (Jerome Brunner), usage-based (Michael Tomasello) and linear (William O’Grady) theories of first-language acquisition will be generally examined and the connection of affect and emotion with linguistic development will be discussed in detail as to the place it occupies in the literature. Özet: Çocukların anadillerini nasıl öğrendiklerini açıklamaya çalışan temel ilk dil edinim kuramlarında çocuklar kimi zaman: “kara kutu”, kimi zaman: “evrensel bir gramerci”, bazen de adeta bir: “işlemci” olarak ele alınmış ve duygusal faktörlerin sürekli göz ardı edildiği bir laboratuvar objesi olarak görülmüşlerdir. Elinizdeki bu makale, derinlemesine bir alan yazın taramasının ürünüdür ve herşeyden önce en çok kabul görmüş/gören dil edinim kuramlarını ana hatlarıyla sunmayı hedeflemektedir. Bununla birlikte ilgili kuramların duygulanım ve duygusal faktörlerin edinim sürecine olan etkisi konusuna yönelik takındığı mesafeli pozisyonu göstermeyi deneyeceğiz. Çalışmamız bunun dışında; sevinç, mutluluk, endişe, kaygı, içe dönüklük, agresyon, yalnızlık gibi değişkenlerin dilsel gelişime olan etkisi konusunda klasik ve popüler dil edinim kuramlarının teorik ya da empirik yanıtlarının olup olmadığını ortaya koymak gayesini taşımaktadır. Araştırmanın merkezinde en çok bilinen ve kabul edilen ilk dil edinim kuramları yer almaktadır. Bu makalede; davranışçı (Burrhus F. Skinner), nativist (Noam Chomsky), etkileşimsel (Jerome Brunner), kullanım temelli (Michael Tomasello) ve doğrusalcı (William O´Grady) ilk dil edinim kuramları ana hatlarıyla irdelenecek ve duygu ya da duygulanım olgularının dilsel gelişim ile olan bağıntısı konusunun dilbilim literatüründe kapladığı yer ve bu ilişkinin göz ardı edilip, edilmediği konusu masaya yatırılacaktır.
