标题：Investigation of job satisfaction and organizational commitment level of football coaches Futbol antrenörlerinin iş doyumlarinin ve örgütsel bağliliklarinin incelenmesi
摘要：The purpose of this study is to determine the organizational commitment and job satisfaction of youth team football coaches.The sample of the study is consisted of 212 youth team coaches who work in Central Anatolian region. Coaches were selected by purpose sampling method. During the study, basic personal information form was utilized. In addition to this, the job satisfaction survey which was developed by Spector (1985) and the organizational commitment survey which was developed by Porter et al. (1974) was used. The Cronbach Alpha value of job satisfaction survey was calculated .80 and Cronbach Alpha value of organizational commitment survey was calculated .72 after data’s were analyzed. The data’s, normal distribution for the data were analyzed with non-parametric tests. Standard deviation, minimum and maximum values, percentage, of the data which obtained from the survey was analyzed by using, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests in SPSS 21.0 statistic program. Also the relationship between job satisfaction and organizational commitment of coaches were tried to determine by using Spearman Test.Job satisfaction and organizational commitment levels of the coaches who participated in this study was found average. The lowest levels of job satisfaction factor structures were found Pay and Promotion. In spite of this the highest levels of job satisfaction factor structures were found Nature of Work and Coworkers. Besides, it was found out that there was a positive relationship between the job satisfaction levels and organizational commitment degrees of the coaches. When coaches are compared by their education status, it was seen that, higher educated coaches’ job satisfaction levels were detected lower. Moreover, when coaches are compared by their football club types, it was found that, professional club coaches, job satisfaction and organizational commitment levels were reached higher than amateur club coaches. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetBu çalışmanın amacını, futbol altyapı antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin ve örgütsel bağlılıklarının incelenmesi, oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini, İç Anadolu Bölgesi’nde bulunan futbol kulüplerinin altyapılarında görev yapan, amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilmiş 212 antrenör oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ile 1985 yılında Spector tarafından geliştirilmiş, Yelboğa (2009) tarafından Türkçeye uyarlanan 9 alt boyuttan oluşan İş Doyum Ölçeği ve Porter ve ark. (1974) tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlaması ise 2009 yılında Buluç (2009) tarafından yapılan örgütsel bağlılık ölçeği kullanılmıştır. Kullanılan iş doyum ölçeğinin Cronbach Alpha değeri .80 olarak hesaplanmıştır. Örgütsel bağlılık ölçeğinin Cronbach Alpha değeri ise .72 olarak hesaplanmıştır. Çalışmada verilerin normal dağılım gösterip göstermediği Kolmogrov-Simirnov testi ile analiz edilmiştir. Her iki ölçeğin verilerinin de normal dağılım göstermediği tespit edilmiş ve parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin ortalama, standart sapma, minimum, maksimum değerler ile yüzdelik sayılar, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Ayrıca altyapı antrenörlerinin iş doyum düzeylerin ve örgütsel bağlılık seviyeleri arasında herhangi bir ilişki olup olmadığını belirlemek amacıyla Spearman Sıra Farkları Korelasyon Katsayısı testi uygulanmıştır.Araştırmaya katılan altyapı antrenörlerinin iş doyum düzeyleri ve örgütsel bağlılık seviyeleri orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Antrenörlerin iş doyum düzeylerinde en düşük değerde tespit edilen alt boyutlar Ödeme ve Prim iken en yüksek değerde tespit edilen alt boyutları ise İşin Doğası ve İş Arkadaşlarıdır. Ayrıca antrenörlerin iş doyum düzeyleri ve örgütsel bağlılık seviyeleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Antrenörler, eğitim durumu değişkeni açısından değerlendirildiğinde, eğitim seviyesi daha yüksek olan antrenörlerin, iş doyum düzeyleri ve örgütsel bağlılık seviyelerinin daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Antrenörler, görev yaptıkları kulüp yapısı değişkeni açısından değerlendirildiğinde ise profesyonel gurubun iş doyum düzeyleri ve örgütsel bağlılık seviyelerinin amatör gruba göre daha yüksek çıktığı tespit edilmiştir.
