摘要:Bir milletin dil hazinesini ve söz gücünü yansıtan atasözleri ve deyimler, şüphesiz o milletin bir hayat birikiminin ve kültür zenginliğinin ifadesidir. Köklü bir geçmişe sahip olan Türk Dili, atasözleri ve deyimlerin çeşitliliği yönünden zengin bir dildir. Çoğu zaman hayatımızda anlatılması güç olay veya durumları kısa yoldan ve etkileyici bir tarzda anlatmak ve muhatabın ilgisini çekmek amacıyla atasözlerine ve deyimlere başvururuz. Bu sayede soyut olay ve durumları somutlaştırıp söyleyişe zenginlik katmış oluruz. Bu sebeple şairler de eserlerinde, atasözleri ve deyimlerin bu zenginliğinden faydalanmak istemişlerdir. XVI. yüzyılın mutasavvıf bir şairi olan Muhyî de etkileyici bir söyleyiş için şiirlerinde atasözleri ve deyimlerden sıkça faydalanmıştır. Bu çalışmada Muhyî’nin Mahzen-i Esrâr adlı eserinde kullanılan atasözleri ve deyimler tespit edilmiş, bunların açıklamaları verilmiş ayrıca o dönemde kullanılan atasözü ve deyimlerdeki değişiklikler gösterilmiştir.