摘要：Objective: Generalized joint laxity is a connective tissue disorder, and may cause musculoskeletal injury in athletes. The gene expression levels of type I, V, and XII collagens affect the components and properties of connective tissue. Therefore, in this study, we aimed to investigate the COL1A1, COL5A1, and COL12A1 gene expression levels, which have an effect on connective tissue properties and were previously associated with ligament injuries in athletes and assess their association with generalized joint laxity. Materials and Methods: 20 athletes were included in this study. Joint laxity was evaluated according to the Beighton Horan Joint Mobility Index (BHJMI). The participants were divided into two groups as non-hypermobile (n=11) and increased mobility and hypermobility (n=9) according to their BHJMI scores. The real-time polymerase chain reaction was used to determine the COL1A1, COL5A1, and COL12A1 gene expression levels. Results: There were no significant differences in the relative gene expressions of COL1A1, COL5A1, or COL12A1 between the groups. Conclusion: The gene expression levels of collagen types I, III, and V of participants with and without generalized joint laxity were not different. Genome-wide studies are recommended to evaluate the potential genetic variants associated with hypermobility, which causes sport-related injuries.
其他摘要：Amaç: Genel eklem laksitesi bir bağ dokusu bozukluğu olup, sporcularda kas-iskelet sistemi yaralanmalarına neden olabilir. Tip I, V ve XII kollajenlerin gen ekspresyon seviyeleri bağ dokusunun bileşenlerini ve özelliklerini etkilemektedir. Bu nedenle, bu çalışmada bağ dokusu özellikleri üzerine etkisi olan ve daha önce sporculardaki ligament yaralanmaları ile ilişkisi gösterilmiş olan COL1A1, COL5A1 ve COL12A1 gen ekspresyonlarının düzeylerinin ve bu gen ekspresyonlarının genel eklem laksitesi ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Toplam 20 sporcu çalışmaya dahil edildi. Eklem laksitesi Beighton Horan Eklem Mobilite İndeksine (BHJMI) göre değerlendirildi. Katılımcılar BHJMI skorlarına göre hipermobilitesi olmayan (n=11) ile artmış mobilite ve hipermobilitesi olan (n=9) olmak üzere iki gruba ayrıldı. COL1A1, COL5A1 ve COL12A1 gen ekspresyon seviyelerini saptamak için gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu yöntemi kullanıldı. Bulgular: Gruplar arasında COL1A1, COL5A1 veya COL12A1'in gen ekspresyonlarında anlamlı fark bulunmadı. Sonuç: Genel eklem laksitesi olan ve olmayan katılımcıların kollajen tip I, III ve V gen ekspresyonları arasında anlamlı fark bulunmadı. Spor yaralanmalarına sebep olan hipermobilite ile ilgili potansiyel genetik varyantların değerlendirilmesi için genom boyutunda ilişkilendirme çalışmaları önerilmektedir.
