期刊名称：Ido Movement for Culture: Journal of Martial Arts Anthropology
印刷版ISSN：2084-3763
电子版ISSN：2082-7571
出版年度：2021
卷号：21
期号：1
页码：47-55
DOI：10.14589/ido.21.1.7
语种：English
出版社：Idokan Poland Association in Rzeszów
摘要：Background. While sport is ofen considered a vehicle for peace, the evidence for this notion is weak. Tere is also a vast difference in the way in which sports have been studied. Problem and aim. In light of the conflict between Ukraine and Russia, the current study investigated reconciliatory attitudes among Ukrainian athletes when facing Russian and non-Russian opponents. Te aim was to explore whether sport and competition can unite combat sports athletes despite them coming from countries in conflict. Method. One hundred and ffy-six Ukrainian athletes in several different types of combat sports were recruited and divided into two groups according to whether or not they faced a Russian opponent. Te groups then answered questions in regard to reconciliatory attitudes, sociopolitical hostility and aggression. Teir answers were analyzed in an ANOVA and with subsequent moderation analysis with the PROCESS macro v3.1. Results and conclusions. We found that, in general, competition influenced reconciliatory attitudes in a positive way. Moreover, the effect was predicted by physical aggression, verbal aggression and anger. Additionally, hostility moderated the relationship between pre- and post-reconciliatory attitudes. However, neither nationality nor sociopolitical perception of Russia influenced reconciliatory attitudes. Tese fndings might have implications for future research on combat sports, such as identifying individuals suitable to reconcile and the fostering of positive attitudes (peace) despite political conflict.
其他摘要：Tło. Chociaż sport jest często uważany za narzędzie wprowadzania pokoju, niewiele istnieje na to dowodów. Istnieje również ogromna różnica w sposobie badania sportu. Problem i cel. W świetle konfliktu między Ukrainą a Rosją w niniejszym opracowaniu badano postawy pojednawcze ukraińskich sportowców wobec rosyjskich i nierosyjskich przeciwników. Celem pracy było zbadanie, czy sport i współ- zawodnictwo mogą łączyć rywalizujących sportowców pomimo pochodzenia z krajów będących w konflikcie. Metoda. Zrekrutowano stu pięćdziesięciu sześciu ukraińskich sportowców uprawiających kilku różnych rodzajów sportów walki i podzielono ich na dwie grupy w zależności od tego, czy zmierzyli się z rosyjskim przeciwnikiem, czy nie. Następnie grupy te odpowiadały na pytania dotyczące postawy pojednawczej, wrogości społeczno-politycznej i agresji. Ich odpowiedzi były analizowane w systemie ANOVA z późniejszą analizą moderacyjną za pomocą systemu PROCESS macro v3.1 Wyniki i wnioski. Autorzy stwierdzili, że ogólnie rzecz biorąc, konkurencja wpłynęła pozytywnie na postawy pojednawcze. Co więcej, efekt ten był przewidywany w przypadku agresji fzycznej, agresji werbalnej i złości. Dodatkowo wrogość moderowała związek pomiędzy postawami przed- oraz po- -pojednawczymi. Jednak ani narodowość, ani socjopolityczne postrzeganie Rosji nie wpłynęło na postawy pojednawcze. Wyniki te mogą mieć implikacje dla przyszłych badań nad sportami walki, takich jak identyfkacja osób odpowiednich do wspierania pozytywnych i pojednaczych postaw (pokoju) pomimo konfliktów politycznych.
