期刊名称：Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
电子版ISSN：1304-6535
出版年度：2020
卷号：22
期号：42
页码：373-400
DOI：10.17335/sakaifd.770728
语种：Arabic
出版社：Sakarya University
摘要：In the history of Islam, from the early period, scholars attached significant importance to recording information, which was also actively encouraged by the administrators and rulers of the time. However, for some ḥadīth scholars, there is a few information in history and ṭabaḳāt books, which state that the muḥaddiths destroyed their own collections. Considering the great efforts they spent throughout their life, it is quite remarkable that some of muḥaddiths destroyed their ḥadīth collections by burying, burning, throwing into the water, wiping, washing, tearing them apart, or willing others to destroy before their death. Interestingly, these muḥaddiths are not insignificant in number, and even some of them are among the prominent muḥaddiths. At this point, it is imperative to investigate which muḥaddiths destroyed their books, the motivations behind this decision, and the consequences for the knowledge of hadīth. In this study, we investigate the reasons and methods of muḥaddiths, lived in 2nd and 3rd AH centuries, who destroyed their books. Furthermore, we examine their impacts on hadīth science and thoughts of other muḥaddiths on this issue. Then, we focus on its influence on jarḥ wa’l-ta'dīl as it affects the weakness of the narrator's ḍḥabt.
其他摘要：İslam tarihinde erken dönemden itibaren ilim adamları tarafından bilgilerin kitaba kaydedilmesine önem atfedilmiş ve bu durum yöneticiler tarafından da teşvik edilmiştir. İlim erbabı için kitap ve yazılı kaynaklar candan ve maldan daha kıymetli olmuş, kitapların elde edilmesi ve korunması için büyük emekler sarf edilmiştir. Bu uğurda çeşitli yolculuklar yapılıp büyük servetler harcanmıştır. Fakat buna rağmen tarîh ve tabakât türü eserlerde hadisçilerin kendi kitaplarını imhâ ettiklerine dair birtakım bilgiler bulunmaktadır. Ömürleri boyunca büyük emeklerle topladıkları hadis kitaplarını özellikle hayatlarının sonlarında gömerek, yakarak, suya atarak, suyla yıkayarak, silerek, makasla keserek veya yırtarak imhâ etmeleri ya da başkalarına kitaplarını imhâ etmelerini vasiyet etmeleri oldukça dikkat çekicidir. Üstelik bunu yapan hadisçilerin azımsanmayacak sayıda olduğu ve aralarında ileri gelen tanınmış hadisçilerin de bulunduğu görülmektedir. Bu noktada hangi hadisçilerin kitaplarını imhâ ettikleri, bunun sebepleri ve hadis ilimleri açısından sonuçlarını araştırma ihtiyacı doğmuştur. Bu çalışmada hicrî II. ve III. yüzyıllarda yaşamış olan hadisçilerin kendi kitaplarını imhâ etme nedenleri, nasıl imhâ ettikleri, genelde hadis ilmine özelde ise râvinin zabtını etkilediği için cerh ta‘dile etkileri ve hadisçilerin bu duruma yaklaşımları tetkik edilecektir.
