摘要：The Persian language has long been a source of many words from different Eastern and Western languages. One of the languages that has sent many words to Persian,especially in the last century and a half is French. In some cases,these borrowings have met the needs of the Persian language,but also in some others,not only have they not filled language gaps,but they have caused linguistic and cultural damage,too. In addition to examining different ways in which the Persian language borrows from French (complete borrowing,hybridism,composed-hybridism,false friends,and loan translation),this study discusses the necessity and non-necessity of borrowing. The results of this survey and the analysis of extracted data ultimately lead to the presentation of four principles for borrowing to minimize the entry of inefficient words into the Persian language.
其他摘要：زبان فارسی از دیرباز واژگان بسیاری را از زبان‌های مختلف شرقی و غربی به‌خود راه داده‌است، یکی از زبان‌های لاتین که واژگان زیادی را از خود به زبان فارسی گسیل ساخته‌است، زبان فرانسه می‌باشد. این وام‌گیری‌ها در برخی موارد نیازهای زبان فارسی را مرتفع ساخته‌اند اما در‌برخی موارد نه‌تنها خلأهای زبانی را پر نکرده بلکه آسیب‌های زبانی و فرهنگی‌ای را نیز در‌پی داشته‌است. این پژوهش، علاوه‌بر بررسی شیوه‌های متفاوت وام‌گیری زبان فارسی از فرانسه (وام‌گیری کامل، واژة دورگه، واژة دورگة‌ترکیبی، وام‌گیری به اشتباه‌انداز و گرته‌برداری) به بحث ضرورت و عدم ضرورت وام‌گیری پرداخته‌است. نتایج مطالعات پژوهشگر و تحلیل داده‌های مستخرج در‌نهایت منجر به ارائة سه اصل برای وام‌گیری جهت ممانعت از ورود وام‌واژه‌های ناکارآمد به زبان می‌شود.
