期刊名称：Uluslararası Iktisadi ve Idari Incelemeler Dergisi
电子版ISSN：1307-9859
出版年度：2020
卷号：29
页码：149-164
DOI：10.18092/ulikidince.719140
语种：Turkish
出版社：Uluslararasi Iktisadi ve Idari Incelemeler Dergisi
摘要：The concept of development is a multidimensional process,spanning growth theory,normative and social factors,which go way beyond the metacentric perspective of pure economic interpretation. Despite its initial derivation in evolutionary science (biology),as studied by renowned theorists such as Wolff (1759) and Darwin (1859),it was applied to social science through the positivist view of history,and used as a predictor of economic growth. After 1945,development gained global dimension and recognition by former United States President Harry S. Truman,who popularized the concept in his famous Point Four Program towards underdeveloped regions. In the 1970s,the scope of the concept was expanded by encompassing the qualitative aspects of development,while simultaneously including human capital and prosperity. In this decade,due to the great contributions of critical theorists’,the interpretation of the concept differentiated from the orthodox neoclassical understanding. Thereafter in the 1980s and 1990s,several social determinants were integrated into the concept including human development,poverty,income inequality,freedom and capacity building. Development has also compartmentalized into many categories derived from several etymological-like concepts including growth,economic development and industrialization. Based on this background,this paper reviews a variety of theoretical studies,focusing on both classical and new models,to demonstrate how each perspective contributed to the conceptual understanding of the theory of development.
其他摘要：Kalkınma,salt iktisadi büyümeyi temel alan meta merkezci bakış açısının ötesinde,normatif ve sosyal faktörleri de içine alan çok boyutlu bir süreçtir. Wolff (1759) ile Darwin (1859) arasında biyolojik evrim (evolution) olarak kullanılan kavram,pozitivist tarih anlayışı katkısıyla sosyal bilimlerde kullanılmaya başlanmıştır. 1945 sonrası ise ABD Başkanı Harry S. Truman’ın azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için teknik yardım programı bağlamında uygulamaya koyduğu Dördüncü Nokta Programı politikasıyla küresel bir boyut kazanmıştır. Geleneksel ve Neoklasik iktisatçıların ortaya koyduğu sürekli büyüme modeline karşı,eleştirel teorisyenlerin 1970’lerde kalkınma kavramına getirdikleri yapıcı katkılarla,insan ve refah gibi kalkınmanın nitel yönleri de kavrama entegre edilmiştir. 1980’lerde ve 1990’larda;insani kalkınma,yoksulluk,gelir eşitsizliği,özgürlük, kapasite geliştirme gibi konseptleri de içine alarak zenginleşen kalkınma,birçok noktada büyüme,gelişme, sanayileşme gibi etimolojik benzerlik gösteren terimlerden de bu süreçte ayrışmıştır. Buradan hareketle mevcut çalışma,kalkınma kavramının tarihsel bir retrospektifini inceleyerek farklı teorik yaklaşımların, kavrama içerik yönünden nasıl bir katkı sağladığı mercek altına alınmıştır. Böylece hem klasik hem de yeni kalkınma modelleri incelenerek kalkınma kavramının süreç içerisinde yaşadığı etimolojik dönüşüme dikkat çekilmiştir.
