期刊名称：Ido Movement for Culture: Journal of Martial Arts Anthropology
印刷版ISSN：2084-3763
电子版ISSN：2082-7571
出版年度：2021
卷号：21
期号：2
页码：47-56
DOI：10.14589/ido.21.2.7
语种：English
出版社：Idokan Poland Association in Rzeszów
摘要：Background. Research shows that sports training allows for reducing aggressive behaviors. However, the influence of certain sports disciplines can also intensify them. Results of studies on the influence of sports on aggression levels are inconclusive. Well-founded psychological theories are relatively rarely used to explain these differences. Materials and methods. 480 men training in hockey, basketball, volleyball, martial arts, individual sports, and soccer (junior league, 5th – 4th league, major league) participated in the study. The control group comprised 83 men not participating in any sport. The study was carried out in Slovakia, using Buss and Durkee’s Aggression Questionnaire. Results. Four hypotheses concerning the relationship between aggression levels and duration of training, age, and skill level were tested. Conclusions. 1. In the group of men training in martial arts, the correlations between the duration of training and aggression-related variables, such as assault, irritability, negativism, suspicion, and verbal aggression were negative and of medium strength. 2. Training in martial arts lowers aggression levels. 3. In the group of men training in basketball, a negative correlation between the duration of training and negativism was noted, which means that basketball players do not violate the law or social conventions. 4. In the group of men training in individual sports, a positive correlation between the duration of training and guilt was found. 5. In the group of junior league soccer players, the Pearson’s correlation coefficient for the variable of assault was negative, while it was positive in the 5th – 4th league group, and statistically insignificant in the major league group. 6. The hypothesis stating that sports training lowers aggression levels was not confirmed. It is true only for select sports disciplines.
其他摘要：Wstęp. Badania wskazują, że uprawianie sportu umożliwia redukcję zachowań agresywnych, ale również wpływ poszczególnych dyscyplin sportowych może powodować nasilenie zachowań agresywnych. Wyniki badań wpływu sportu na poziom agresji są niespójne. Stosunkowo rzadko do wyjaśnienia tych różnic korzysta się z dobrze ugruntowanych teorii agresji. Materiał i metody. W badaniach uczestniczyło 480 mężczyzn uprawiających hokej, koszykówkę, siatkówkę, sporty walki, sporty indywidualne, piłkę nożną (juniorzy, 5 – 4 liga, ekstraliga). Grupą porównawczą było 83 mężczyzn nie uprawiających sportu. Badania przeprowadzono na Słowacji. W badaniach wykorzystano Inwentarz Agresji Bussa-Durkee. Wyniki. Weryfikowano cztery hipotezy dotyczące zależności pomiędzy poziomem agresji a stażem zawodniczym, wiekiem i grupą zaawansowania sportowego. Wnioski. 1. W grupie osób uprawiających sporty walki korelacja pomiędzy okresem uprawiana sportu a poziomem zmiennych badających poziom agresji takich jak Atak, Irytacja, Negatywizm, Podejrzliwość i Agresja słowna była ujemna i na przeciętnym poziomie. 2. Uprawianie sportów walki obniża poziom agresji. 3. W grupie osób trenujących koszykówkę zanotowano ujemny współczynnik wyniku korelacji pomiędzy stażem, a Negatywizmem, co oznacza, że zawodnicy koszykówki nie działają wbrew przyjętym regułom i prawu. 4. U osób uprawiających sporty indywidualne zauważono dodatni współczynnik korelacji pomiędzy okresem uprawiana sportu, a Poczuciem winy. 5. W grupie juniorów uprawiających piłkę nożną dla zmiennej Atak współczynnik korelacji Pearsona był ujemny, dla osób z 5-4 ligi współczynnik był dodatni, a dla piłkarzy z ekstra ligi współczynnik nie był istotny statystycznie. 6. Hipoteza mówiąca, że uprawianie sportu obniża poziom agresji nie potwierdziła się. Ta hipoteza jest prawdziwa tylko dla wybranych dyscyplin sportowych.
关键词：martial arts sport;aggressive behavior;soccer;basketball;individual sports
