摘要：Time is generally defined as the progress of the future from the past to the present within a had measured or measurable period of time. Time, together with the elapsed duration between two consecutive events, gets a sense in our mind depending on the memories and experiences and creates the perception of time. This perception of time is the human ability to grasp and perceive time and is related to one’s subjective experience. The concept of time is a phenomenon that is discussed in the field of art as in many disciplines such as science, philosophy and literature. In the art of painting; even though the phenomenon of time has different perspectives periodically, as “moment” it has made itself visible in the form of getting time been frozen. The movement that ensures the continuity and flow of time, is frozen in the “moment” on the surface of the painting. However, in the 20th century, depending on the data obtained as a result of the developments in the field of physics and the invention of the camera, many artists have taken the concept of time and time-dependent perception at the center of their works and aimed to go beyond freezing the “moment” in their artistic productions. With the modern period, the phenomenon of time which manifested itself as sequential repetition of the moment, beyond making a certain duration or a movement visible in the following periods, it created itself as a formal attitude in art and has reached a dimension that can be questioned at the conceptual level. This study aims to examine the reflections of the changing perception of time on art in the historical process and in this context, to consider the visibility of time from modern art to the present through selected reference artists.
其他摘要：Zaman genel olarak, ölçülmüş veya ölçülebilen süre kapsamında geçmişten günümüze geleceğin ilerleyişi olarak tanımlanır. Zaman, iki ardışık olay arasında geçen süre ile birlikte anı ve deneyimlere bağlı olarak belleğimizde bir karşılığa kavuşur ve zaman algısını oluşturur. Bu zaman algısı, insanın zamanı kavrama ve algılama yetisidir ve öznel deneyimi ile ilgilidir. Zaman kavramı, bilim, felsefe, edebiyat gibi birçok disiplinde olduğu gibi sanat alanında da tartışılan bir olgudur. Resim sanatında zaman, dönemsel farklı bakış açılarına sahip olsa da daha çok “an” olarak zamanın dondurulması şeklinde kendini görünür kılmıştır. Zamanın sürekliği ve akışını sağlayan hareket resim yüzeyinde “an” da donup kalmıştır. Ancak 20. yüzyılda fizik alanındaki gelişmeler ve fotoğraf makinesinin icadı sonucu elde edilen verilere bağlı olarak birçok sanatçı, zaman kavramını ve zamana bağlı algıyı çalışmalarının merkezine alarak, “an”ı dondurmanın ötesine geçmeyi sanatsal üretimlerinde amaç edinmişlerdir. Modern dönemle birlikte daha çok ardışık biçimde anın tekrarı olarak kendini gösteren zaman, ilerleyen dönemlerde belli bir süreyi ya da hareketi görünür kılmanın ötesinde, sanatta bir biçimsel tavır olarak kendini var ettiği gibi, kavramsal düzeyde sorgulanabilir bir boyuta gelmiştir. Bu çalışmada amaçlanan; tarihsel süreçte değişen zaman algısının sanata yansımalarını irdelemek ve bu bağlamda modern sanattan günümüze zamanın görünürlüğünü seçili referans sanatçılar üzerinden ele almaktır.
关键词：Time;perception of time;image;modern art;contemporary art
其他关键词：Zaman;zaman algısı;görüntü;modern sanat;çağdaş sanat
