标题：ANNE-BABALARIN KIZ VE ERKEK ÇOCUKLARINA UYGULADIKLARI PSİKOLOJİK SALDIRGANLIK DAVRANIŞLARI / PARENTS’ PSYCHOLOGICAL AGGRESSION BEHAVIORS TOWARDS THEIRS GIRLS AND BOYS
摘要：Saldırganlık denildiğinde genellikle birçok kişi bunu fiziksel saldırganlık olarak algılar, çünkü bu davranışlar, açıktır ve gözlemlenebilirdir. Araştırmacılar psikolojik saldırganlığı “duygusal olarak zarar veren veya bunu yapmakla tehdit eden zorlayıcı veya caydırıcı davranışlar” olarak tanımlamıştır. Bu saldırganlık biçimi son derece kışkırtıcıdır ve karşılığında savunma mekanizmalarını harekete geçirir, açık veya kapalı direniş biçiminde davranışlara, kin, öfke, nefret gibi duygulara neden olur. Psikolojik saldırganlık ile sık sık karşılaşan kişinin kendine güveni azalır, aşağılık duyguları ortaya çıkar ve kişi giderek yaşam coşkusunu yitirir. Bu durumda kaygı, depresyon, çaresizlik duyguları, yalnızlık, mutsuzluk ve güvensizlik de olağan karşılanması gereken sonuçlar arasındadır. Psikolojik saldırganlık fiziksel saldırganlığın öncüsüdür ve onu besler. Psikolojik saldırganlık stresi azaltmak yerine, anne-babaların çocuğa daha şiddetli saldırganlık biçimleri kullanmasına yol açar. Bu nedenle psikolojik saldırganlık ile fiziksel saldırganlık arasında yakın bir bağ bulunmaktadır. Bu tür davranışları zaman zaman hepimiz kullanır ve yaşamın doğal bir parçası olarak kabul ederiz. Bu araştırmada ilköğretim çağındaki çocuklara anne-babaları tarafından uygulanan psikolojik saldırganlık davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Bursa’da bir ilköğretim okulunun 1, 2 ve 3.sınıfındaki 151 (65 kız, 86 erkek) öğrenciyle gerçekleştirilmiş; anne-babaların kullandıkları psikolojik saldırganlık davranışları ve sıklıklarını belirlemek için Mebert ve Straus’un (2002) geliştirdiği Çatışma Çözme Taktiği Ölçeği Resimli Kart Versiyonu kullanılmıştır. Verilerin analizi kay kare, yüzde ve frekans değerleri aracılığıyla yapılmıştır. Bulgular, anneler ve babaların en sık kullandığı psikolojik saldırganlık yönteminin “bağırma ve azarlama” olduğunu ortaya koymuştur. Katılımcılar babalarından daha çok annelerinin kötü söz söylediğini ve küfrettiğini bildirmiştir. Sonuç olarak anne babaların çocuklarını olumsuz etkileyen davranışlarını ortaya çıkaran çalışmalar anlamlı olabilir ancak anne-babalara çocuk eğitiminde alternatif yollar anlatılmadıkça bu çabalar yarım kalmış sayılacaktır. Anne-babalar fiziksel ya da psikolojik saldırganlığın en güçlü disiplin yöntemi olduğu, diğerlerinin daha az güçlü olduğu inancından kurtarılmalı ve diğer yöntemleri kullanmaları için ikna edilmelidir. When it is called “aggression” most of people recall “physical aggression”, because it is open, observable and concrete. Psychological aggression contains so provocative kind of behaviors that activates the ego defense mechanism of the recipient and leads to reciprocal behaviors. It cause to direct or indirect resistance, revenge behaviors, some emotions as grudge, anger, hate, depression, desperateness, loneliness, unhappiness. The people who receive psychological aggression lose his/her ambition, develops inferiority feelings. In addition psychological aggression is the pioneer and the feeder of physical aggression. In fact almost every adult has exposed to psychological aggression in any time in his/her life. That is why many people will feel familiar with the expressions used in the definitions. The purpose of this study was to investigate the prevalence and frequency of discipline psychological aggression behaviors, which were used during inner family conflicts. In this descriptive study the participants were 151 students as 65 girls, (%43) and 86 boys (%57) from 1st 2nd and 3rd grades of an elementary school in Bursa. Picture-Card Version for Young Children of the Parent-to-Child Conflict Tactics Scales (CTS33) which was developed by Mebert and Straus (2002) was used in the study. Most frequent mode of psychological aggression was shouting, yelling or screaming at a child. In this study the children declared psychological aggression behaviors for their fathers and mothers between the ratios 9.9% - 54.3 %. The most frequent behavior was telling at the sons and daughters for both mothers and fathers and the least one is the threatening the daughters to kick out the home for fathers. Most of the studies did not differentiate the physical and psychological aggression. Psychological aggression, have great long term negative effects on children but there are a lot of unresolved problems in this field of search. Psychological aggression is a complex phenomenon so its investigation needs more sophisticated methods. Of course the studies which clarify the negative effects of parents’ behavior may be very meaningful, but if other alternative discipline methods are not told to the parents these efforts will stay unfinished. Parent education programs must be prevalent and it has to be researched if these kinds of education cause to decline at psychological aggression.
