Het portret dat Edvard Munch in 1898 schilderde van de door hem zo bewonderde Henrik Ibsen in het Grand Hotel in Oslo is een icoon geworden en wellicht het bekendste voorbeeld van Munchs fascinatie voor de grote schrijver. Minder bekend is waarschijnlijk dat die fascinatie ervoor zorgde dat Munch in de loop van zijn leven niet minder dan vierhonderd schilderijen, houtsneden, etsen en schetsen vervaardigde gebaseerd op Ibsens dramatische oeuvre. Munchs afbeeldingen van Ibsens karakters, van Jarl Skule, via Peer Gynt, Osvald Alving, John Gabriel Borkman tot Rubek, waarbij hij niet zelden zelf model stond, getuigen van de verwantschap die hij als persoon en kunstenaar voelde met het werk van Ibsen.