摘要：W warunkach postępującego globalizmu, który wcale nie oznacza klasycznego
wolnego rynku, co udowadniają Josef E. Stiglitz [w szczególności w 16 i 17],
Song Hongbing [10], John Perkins [14], Daniel Estulin [5], „pogłębia się słabość
państw i rośnie siła kapitału, którego głównym celem jest przesuwanie podejmowania
decyzji i nadzoru poza zasięg obywateli i oddawanie ich w ręce technokratów,
biurokratów i oligarchii” [5, s. 5]. Ponadto następuje świadome niszczenie
popytu społecznego, w drodze ograniczania miejsc pracy w produkcji dóbr rynkowych
zaspokajających potrzeby społeczne, a także tworzenie, w skali masowej,
tzw. biednych pracujących i przekazywanie światowego bogactwa w coraz mniej
liczne ręce. Skutkiem tego, „styl życia pozostałych członków społeczeństwa musi
ulec ograniczeniom”, jak to powiedział Amerykanom (już w latach 70. XX wieku,
kiedy Klub Bilderberg i Klub Rzymski lansowały koncepcje zerowego wzrostu)
Paul Volker (gubernator Rezerwy Federalnej za czasów J. Cartera), zajmujący
obecnie kluczowe stanowisko w administracji Baracka Obamy [5, s. 447].
