Posttraumatski stresni poremećaj se razvija kao reakcija na izlaganje ekstremnom stresu. Oko trećine populacije, najmanje jednom u životu suočava se sa ekstremnim stresnim događajima. Posledice PTSP su teške i obuhvataju skoro sve sfere života. Posebna komplikacija jeste pridružena, odnosno komorbidna psihopatologija, što terapijski proces čini složenijim. Terapija kod ovog poremećaja se sprovodi kroz integrativni pristup, farmakoterapijom, psihoterapijom i psihosocijalnom terapijom i rehabilitacijom. Važno je rano otkrivanje i dijagnostika ovog poremećaja, u cilju prevencije loše posttraumatske adaptacije i razvoja hronične forme poremećaja.