Produženi QT interval predstavlja problem u kliničkoj praksi kome se posvećuje sve veća pažnja i koji je oblast intenzivnog istraživanja. Genetske studije kod pojedinaca koji imaju klinički izražene simptome produženog QT intervala i/ili pozitivnu porodičnu anamnezu za iznenadnu srčanu smrt, mogu za početak da budu ograničene na KCNQ1, HERG i SCN5A gene sa verovatnoćom otkrivanja mutacije od 65%. Predstojeće studije tek treba da objasne značaj polimorfizma određenih gena za pojavu produženja QT intervala.