摘要：U radu se analizira onimijska građa u Ferićevu prijevodu Fedrovih basna te samoprijevodu vlastitih latinskih basna. Uočavaju se postupci kojima se autor prijevoda služi radi ostvarivanja prijevodne ekvivalencije, a specifične prilagodbe latinskih onima razvrstavaju se prema postavkama odabrane traduktološke teorije. Nastoji se utvrditi postoji li na razini posebnoga leksika razlika u metodologiji prevođenja tuđega i vlastitoga teksta.
