摘要：Cilj je ovoga istraživanja bio analizirati izabrane kinematičke parametre (vrijeme leta, brzinu na skakaonici, brzinu odraza, brzinu leta, visinu leta na 17. metru leta, visinu leta na 75. metru leta, visinu leta na 120. metru leta, aerodinamički indeks na 17. metru leta, aerodinamički indeks na 75. metru leta te aerodinamički indeks na 120. metru leta) najboljih svjetskih skijaša letača koji su sudjelovali na dva finalna natjecanja Svjetskoga kupa u skijaškim letovima (petak i nedjelja) na Planici (visina skakaonice 215 m), Slovenija, 2009. godine. Svi skokovi bilježili su se trima kamerama, 50 slika u sekundi, a letači su bili snimani tijekom početne faze leta (17 metara od odraznoga ruba skakaonice) te u središnjem dijelu skoka (75 metara od odraznoga ruba skakaonice i 120 metara od odraznoga ruba skakaonice). Skijaši su bili podijeljeni u tri statistički značajno različite kvalitetne grupe, određene prema duljinama skokova u sve tri skakačke serije (Fprob.=0,01). Korelacijskom analizom i univarijatnom analizom varijance utvrđena je statistička značajnost manjega broja korelacija među definiranim kinematičkim varijablama i duljine skoka. Razlike u vertikalnoj visini leta potvrdile su tendenciju prema pozitivnim korelacijama između navedene varijable i duljine skoka (rmin=0,42, rmax=0,79). Skupina najboljih skijaša letača postigla je i statistički značajno višu vertikalnu visinu krivulje leta u sve tri serije letova u točki 75 metara od odraznoga ruba skakaonice (Fprob bila je između 0,00 i 0,08) i u točki 120 metra od odraznoga ruba skakaonice (Fprob.=0,01). Najbolja grupa skijaša letača imala je bolju aerodinamičku poziciju tijekom faze leta, osobito u točki 75 metara od odraznoga ruba skakaonice (prva serija u nedjelju, r =-0,73; p =0,00) i u točki od 120 metara od odraznoga ruba skakaonice (obje skakačke serije u nedjelju, Fprob.=0,01).
关键词：skijaški skokovi; kinematička analiza leta; finale Svjetskoga kupa u skijaškim letovima 2009; Planica; visina skakaonice 215 metara
