摘要：Autor analizira dvije poznate kritike građanske države: prvo, Marxovu tezu o odumiranju države kao aparata sile ekonomski vladajuće građanske klase koja, s pomoću kvazi neutralne države kao više treće instancije, kontrolira klasne suprotnosti čijim će nestankom i država kao represivni aparat postati suvišna; drugo, tezu Carla Schmitta, koji kraj države vidi u svijetu u kojem više nema neprijatelja nego samo zločinaca protiv humanizma i ljudskih prava.
