摘要：Iz perspektive suvremenih pristupa istraživanju identiteta razmatraju se procesi konstrukcije i življenja identiteta bunjevačkog stanovništva u zaleđu Novog Vinodolskog i Svetog Jurja. U interakciji s urbanijim primorskim središtima, Bunjevci iz zaleđa predstavljaju ruralni pol simboličke opreke urbano/ruralno. Na temelju nje atribuiran im je osjećaj "drugosti" kojeg oni u ovisnosti o lokalnim (objektivnim) odnosima moći ili prihvaćaju pasivno ili mu se aktivno (simbolički) odupiru. Vrši se semantička analiza lokalnih etnonima. U zaključku se, unutar zajedničkog teorijskog modela, sintetiziraju rezultati oba istraživanja.
