摘要：Uraspravi o crkvi Sv. Petra Starog u Zadru dejinira se dvobrodni istočni presvodeni prostor kao kripta prednjeg crkvenog prostora i tako ukazuje na činjenicu da ga ne treba koristiti u tipologijama predromaničke arhitekture kao posebnu samostalnu gradevinu. Ujedno se iznose paralele ne samo s kriptama već imemorijama, oratorijima-relikvijarijima uglavnom romaničkog doba, koji su po junkciji derivati kripte. Gotovo svi se primjeri kripti, a i veći broj memorija uz svetište nalaze u Zadru ili su pod uijecajem zadarske arhitekture, što je dobra indicija za praćenje geneze forme ijunkcije. Problem pak datacije pojedinih jaza gradnje Sv. Petra Starog, poglavito druge i treće, relativizira se i ostavlja zasada otvorenim.
