摘要：Yaklaşık 10-15 yıldan ben kloroflorokarbon (CFC) bıleşiklerindekı klorun atmosterın üst tabakası olan stratosferde bulunan ozon tabakasını incelttiği bilinmektedir. 5 yıl önce de Antartıka üzerindeki tabakada bir delik tespit edilmişti. Ozon tabaKası güneş ışınları içerisinde bulunan ultraviyole- C'nin hepsini. ııltraviyole-B'nin de önemli bir kısmını absorplar. Ozon miktarı azaldığı zaman yeryüzüne daha fazla ultraviyole (morötesi) radyasyonu ulaşır. Bu ışınlara fazlaca maruz kalmak insan ve hayvan sağlığına zarar verir. Özellikle ultraviyole-B'ye maruz kalma süresi arttıkça melanoma ve nonmelanoma cilt kanserleri riski artmakladır. Kritik toplam doz aşıldığında bu risk dramatik bir şeKılde yükselmektedir. Ozon tabakası delinince güneş altında aynı sürede kalınsa dahi daha yüksek bir doza maruz kalınmış olur. CFC gazlarının ozon tabakasını yokeden bu etkilen yanında diğer önemli bir özellikleri "sera tesiri" meydana getirmeleridir. Bu gazlar yeryüzünden gelen ınfared (kızılötesi) ışınlan absorplayarak ısı ertelisi kapanı görevi yaparlar. Böylece yeryüzü daha fazla ısınır, bu da iklim değişikliklerine yol açar. Ayrıca ozon tabakasının delirtmesi de güneşten gelen ultraviyole ışınlarının atmosfere daha fazla girmesiyle ilave bir ısınma tesirine yol açar.
