摘要:Asıl yayılışım Akdeniz Bölgesi'nde yapan Toros Sediri (Cedrus Libani A.Rich.) bu ana yayılışından ayrı olarak Karadeniz ardı yöremizde, iki nokta şeklinde, Erbaa ve Niksar dolaylarında da doğal olarak yetişmektedir. Nemli ve ıhman bir iklimin hakim olduğu hu yörelerimiz, ekolojik özellikler yönünden Toros Sediri'nin esas yayılış alanlarına benzerlik göstermektedir. Toros Sediri'nde henüz cüğrafık varyasyonlara ait bir çalışma yapılmamıştır. Ancak birçok araştırıcı Erbaa ve Niksar yörelerimizdeki bu Sedir büklerinin bir ekotip olabileceğini belirtmektedir. Sarıçam, karaçam, meşe gibi ağaç türleriyle karışımlar halinde bulunan sözkonusu bu bükler, bugün özellikle sosyal baskılar sonucu daraltılmakta, bir başka deyişle mevcut genetik rezerv giderek fakirleşmektedir. Toros Sediri'nin yeryüzünde, en kuzeydeki yayılışı bu alanlarda bulunmaktadır. Tarihi süreç içinde doğal ve/veya yapay nedenlerle oluşan ve halen devam eden gen azalımı, bu büklerin geleceğini ve Toros Sediri'nde gelecekte yapılabilecek genetik ıslah çalışmalarım tehdit eder boyutlardadır. Bu makalede adı geçen ağaç türünün yetiştiği ekolojik ortam tanıtılmış, büklerin mevcut durumu ve çevre ile olan ilişkileri onaya konmuştur.