摘要：Üretim ve tüketimin her türü, madde dönüşümü ve kimyasal endüstrideki üretim de dahil olmak üzere, çevre üzerine etkilere sahiptir. Üretimde, çevre mümkün olduğunca az yüklenmelidir. Sadece amaçlanan ürüne ulaşılan bir kimyasal proses mevcut değildir. Beraberinde, arzu edilmeyen çıktılar olarak, bazı diğer maddeler de oluşur. Bunlar, geriye kalanlar veya atıklar olarak adlandırılırlar. Yaklaşık yirmibeş yıl önce, üretimden ve ürünlerin kullanılmasından oluşan emisyonların, tabiat ve insan için, düzeltilmesi mümkün olmayan zararlara sebeb olduğu, bütün genişliği içinde kamuoyunca anlaşılmıştır. Tabiatın sadece sınırlı bir yenilenme kuvvetine sahip olmasından, acil olarak emisyonların azaltılması istenmiştir. Böylece, alışılmış, konvensiyonel arıtma ve yoketme yöntemli ek tesisatlar ile çevre korumaya gelinmiştir. Tozun ayrıştırılması ve yanma sonu gazlarının temizlenmesi için filitre, yıkama ve sorption tesisleri gibi teknik sistemler kurulmuştur.
