摘要：Europska unija kao jedinstven postmoderni politički sustav redefinira državnost, suverenost i teritorijalnost te pri tome mijenja tradicionalni značaj teritorija i državnih granica. Europske integracije za posljedicu imaju razgradnju postojećih prostornih referentnih okvira (deteritorijalizaciju), ali istovremeno i reteritorijalizaciju, odnosno stvaranje novih prostornih odnosa i referentnih okvira. Širenjem Europske unije šire se i pogranično-carinski mehanizmi koji iznova naglašavaju ulogu kontrole teritorija i važnost prostornog razgraničenja. Dinamičnu ulogu i značaj teritorija u politici možemo zorno pratiti na slučaju Hrvatske. Ratno iskustvo stvaranja suvremene hrvatske države duboko je obilježeno ključnom ulogom teritorija i teritorijalnosti u politici. Pristupanjem Hrvatske Europskoj uniji dolazi do rušenja granica prema drugim zemljama članicama, no istovremeno dolazi do uspostave novih razgraničenja prema postjugoslavenskom susjedstvu. Tri slučaja, tj. granični prijepori Hrvatske sa Srbijom, Bosnom i Hercegovinom te Crnom Gorom pokazuju višestrukost značenja teritorija u politici te nemogućnost odvajanja političkog od teritorijalnog.
